ဟိုး...တစ္ခါတုန္းက အလြန္ဆင္းရဲတဲ႔ တံငါသည္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္သည္
ကမ္းနေဘးမွာ ေဟာင္းႏြမ္းေသးငယ္တဲ႔ အိမ္စုတ္ေလးမွာ ေနၾကေလသည္။တံငါ
ေယာက်ာ္းက ေန႔တိုင္းငါးရွာေလသည္။ရလာတဲ႔ ၀င္ေငြေလးနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္
ေန႔စဥ္ စား၀တ္ေနေရး ေျဖရွင္း ၾကေလသည္။
တစ္ေန႔ေသာအခါ တံငါသည္က ငါးျပန္ရွာရင္းနဲ႔ လွလွေလး ေရႊငါးေလး တစ္ေကာင္
ကို ဖမ္းမိေလသည္။အဲဒီ ေရႊငါးေလးက စကားေျပာတတ္သည္။ေရႊငါးေလးက ေျပာ
သည္...အေဆြတံငါႀကီး...ငါ႔ကိုျပန္လႊတ္ပါ။မင္းက ဒီလို လုပ္နိုင္မယ္ ဆိုရင္...မင္းအ
လိုခ်င္ဆံုးဆု(၃) ခုေတာင္းပါ။ျပည္႔ကိုျပည္႔ေစရမယ္တဲ႔။တံငါသည္က ငါဘာမွ မလိုခ်င္
ဘူး။ဒါေပမယ္႔ ငါ႔မိ္န္းမကေတာ႔ အိမ္ေကာင္း၊ယာေကာင္းႏွင္႔ အ၀တ္အစား ေကာင္း
ေကာင္းေတြ လို ခ်င္ပါတယ္ ဟုေျပာေလ၏။ေရႊငါးေလးက...မင္းလိုခ်င္တဲ႔ အရာေတြ
အားလံုးရရ မယ္ ျပန္ေတြ႔ၾကစို႔ ဆိုၿပီး ေရထဲဆင္းေလ၏။
တစ္ငါသည္က အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ႔ အရင္က စုတ္ျပတ္ေနတဲ႔ အိမ္ေဟာင္း
ေလးေနရာမွာ လွပႀကီးမားတဲ႔ အိမ္ႀကီးအသစ္ ျဖစ္ၿပီး၊သူ႔မိန္းမကလည္း လွလွပပ
အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ သူေတြ႔ေနသည္။တံငါသည္က သူျဖစ္ပ်က္ သမွ်ကို သူ႔မိန္းမ
အား ျပန္ေျပာေလ၏။သူ႔မိန္းမက မင္းေရႊငါးေလး ဆီကို ျပန္သြားရမယ္။ငါဟာ
ဒီအရာေလးေတြနဲ႔ မေက်နပ္ေသးဘူး။မင္း ေရႊငါးေလးဆီ သြားၿပီး ျပန္ေျပာရမွာက
ငါ ဘုရင္မ ျဖစ္ၿပီး ခမ္းနားထည္၀ါတဲ႔ နန္းေတာ္ထဲမွာပဲ ေန ခ်င္တယ္။
ေနာက္ေန႔မနက္မွာ တံငါသည္က ျပန္သြားၿပီး ေလွေပၚမွာ ထိုင္ၿပီးေငးေနခိုက္
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေရႊငါးေလးဟာ ရုတ္တရက္ သူ႔ရဲ႕ေလွေဘးမွာ ေပၚလာၿပီး မင္းမိန္း
မေက်နပ္သလား...လို႔ေမးေလသည္။တံငါသည္က...နိုး နိုး နိုး...ငါ႔မိန္းမက ဘုရင္
မျဖစ္ၿပီး ခမ္းနားထည္၀ါတဲ႔ နန္းေတာ္မွာပဲ ေနခ်င္တယ္...ဟုျပန္ေျပာေလ၏။ မင္း
ရရမယ္...မင္းလိုခ်င္တဲ႔အရာေတြ...ဟု ေရႊငါးကေျပာၿပီး ေရထဲ ျပန္ဆင္းေလ၏။
တံငါသည္သည္ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္လာေတာ႔ အလြန္လွပ တင္႔တယ္ ခမ္းနား
ထည္၀ါတဲ႔ နန္းေတာ္ထဲမွာ သူ႔မိန္းမကလည္း စိန္ေတြ၊ေရႊေတြနဲ႔ လွပစြာ ဆင္ျမန္း
ျပည္႔စံု ေနသည္ကိုေတြ႔ ေလ၏။တံငါသည္က သူ႔မိန္းမ ကို ေမးသည္....ခ်စ္ခ်စ္ေရ
...အခုေတာ႔ ေက်နပ္ေနၿပီလား...တဲ႔။မိန္းမက ျပန္ေျဖသည္။ငါ...ဒါေတြေလးနဲ႔
မလံုေလာက္ မေက်နပ္ေသးဘူး။မနက္ျဖန္ ေရႊငါးေလး ဆီ မင္းျပန္သြားရမယ္။
မင္းျပန္ေျပာရမွာက...ငါ...အလြန္လွပတဲ႔ ေကာင္းကင္ဘံု ေရႊျပည္ေတာ္ထဲမွာ
ေနတဲ႔ ဘုရား သခင္ ျဖစ္ခ်င္တယ္...လို႔။
အဲဒီညေနမွာ တံငါသည္က ေရႊငါးေလးဆီ ျပန္သြားေလ၏။ေရႊငါးေလးက
သူ႔ကိုျပန္ေမးသည္...အခုေတာ႔ မင္းမိ္န္းမ ေက်နပ္ေန ၿပီလား....တံငါကည္က
သူ႔မိန္းမ မွာထားသည္႔အတိုင္း ျပန္ေျပာေလ၏။အဲဒီ စကားကို ေရႊငါးေလး ျပန္
ၾကားေတာ႔...ေရႊငါးေလး မ်က္ရည္က်လာသည္။အရမ္းလည္း စိတ္ဆိုးသည္။
မင္းမိန္းမက လူ...အ...ပဲ။ေတာ္ေတာ္ တုံးတဲ႔ အေကာင္။ဘုရား က ဘုရား။
ဘုရားက တစ္ပါးတည္းပဲ ရွိတယ္။ဘယ္သူမွ(သို႔)ဘယ္လို လူမွ ဘုရားေတာ႔
မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။အခုဆိုရင္ မင္းအရင္က ရခဲ႔တဲ႔ ဥစၥာေတြ အကုန္ ျပန္ရုပ္သိမ္း
လိုက္ၿပီ။မင္းႏွင္႔ငါလည္းေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မဆံုရဘူး...ဟုေျပာၿပီး
ေရႊငါးေလး ေရထဲ ဆင္းသြားေလ၏။
တံငါသည္ သည္ အိမ္ကိုျပန္လာေတာ႔....သူ႔ရဲ႕ နန္းေတာ္ဟာ အရင္အိမ္
ေဟာင္းေလး အတိုငး္၊သူ႔မိန္းမ ကလည္း နဂို အ၀တ္အစားနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရတယ္ တဲ႔။
အဲဒီ ေနာက္ပိုင္း တံငါသည္က ေရႊငါးေလးႏွင္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္မဆံုႏိုင္ေတာ႔ဘူး
တဲ႔။ပံုျပင္ေလးကေတာ႔ ဒါပါပဲ။
မွတ္ခ်က္။ ။gold fish ကို ဘာသာျပန္ျခင္းသာျဖစ္တယ္။
မူရင္ စာေရးဆရာေတာ႔ မသိေသးပါ။သိၿပီးသား လူေတြ လည္း
ရွိမွာပါ။ႀကိဳက္လြန္းလို႔ ျပန္လည္မွ်ေ၀တာပါ။ရသ ေျမာက္ေအာင္
မျပန္ေပးနိုင္တာ၊အေရး အသား၊အသံုး အႏႈန္းေတြည႔ံရင္(သို႔)ရိုင္းရင္
နားလည္ေပးၾကပါလို႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ။
